Giray Altınok, hem “Prens” dizisinin yaratıcısı hem de başrol oyuncusu olarak katıldığı İbrahim Selim’in programında, izleyicilere dizi ve özel hayatına dair birçok ilginç detayı açıkladı.
Programda, “Prens” dizisinin unutulmaz açılış sahnesinden bahsetmeden geçmedi. Bu sahnede yer alan oyuncuların çıplak olduğu bir anın perde arkasını anlatırken, yaşadığı komik bir diyalogu da izleyicilerle paylaştı. Ünlü oyuncu, sahneye dair yaşadığı anekdotu şu ifadelerle dile getirdi: “Sahneyi çekiyoruz. ‘Böyle bir sahne var. Birilerinin gelmesi lazım’ dedim. Dün akşam hareketli geçmişti. Bir tur aldık, güzel oldu. ‘Bir tur daha alalım, ara verelim.’ dediler. Ben de bornozumu giydim. Herkes bornozunu giydi. Bir tane hanımefendi, elleri tahtaya bağlı bir şekilde yerde çıplak oturuyor. ‘Açmayın, çok uzun sürüyor. Ben böyle beklerim’ dedi. Duruyor, ben de bornozumla duruyorum. Yanından geçerken ‘Giray Bey, beni hatırladınız mı?’ dedi. Şöyle bir baktım; ‘Ben sizi hatırlayamadım’ dedim. ‘Bir deneme çekimine girmiştim. Siz bana orada tavsiye vermiştiniz’ dedi. ‘Allah’ dedim.”
Hayatında İlk Defa Yaşadığı Zorlukları Anlattı
İbrahim Selim’in programında, Giray Altınok sadece diziden değil, özel yaşamındaki zorluklardan da bahsetti. Ekonomik sıkıntılarla boğuştuğu dönemlerde aç kaldığı günlerden birini samimi bir şekilde anlattı: “İstanbul’a geldiğimde çok zorluk yaşadım. Ozan ile bir seferinde 3 gün yemek yemedik. O kadar para yoktu. Hayatımızda hiçbir şey istemeye alışık insanlar değiliz. En son üst sokaktaki markete gidip erzak istedim. Babam ve annem gönderir istesek ama istemeyeceğiz ya… Neredeyse öleceğiz artık. Hiç unutmuyorum, zordu. Adam voleybol maçı izliyordu, gecenin saat 10’u gibiydi. Anlatıyorum, ağabey durumumuz yok falan; adam dönmüyor bana, izlemeye devam ediyor. ‘Yer yarılsın Allah’ım, içine gireyim bitsin bu işkence’ diyorum içimden. Çıkarken ‘Dur dur’ dedi.”
Giray Altınok, o zor anı şu sözlerle anlattı: “Koca bir poşet açtı. Makarna, yoğurt, ekmek, içecek, salam, peynir koydu. Televizyona döndü, uzattı. Teşekkür ettim, çıktım. Bakkaldan çıktım, köşeyi döndüm; hayatımda ilk defa bu kadar bağırarak ağladım. Eve götürdüm, evde de ağladım. Boğazıma dizildi. O ekmek, o salam, o peynir… Dünyanın neresinde bir daha bu kadar tatlı bir şey yiyebilirim? Sonra parasını ödedik ve adamla ahbap olduk
