Japonya’nın Kyushu Üniversitesi ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Stanford Üniversitesi bilim insanları, sarman kedilerin tüyleri ile gözlerindeki sarı renge dair pigmentasyon özelliklerini incelemek üzere iki ayrı çalışma gerçekleştirdi. Bu araştırmalar sonucunda elde edilen bulgular benzerlik gösterdi. Bilim insanları, sarı ve turuncu renkli kedilerin genetik yapısındaki belirli bir bölümün eksik olduğunu tespit etti. Bu genetik eksikliğin, ARHGAP36 adlı genin daha aktif olmasına neden olduğu anlaşıldı.
ARHGAP36 geninin, kedilerin derisi, tüyleri ve gözlerinde daha açık renk pigmentlerin üretilmesine katkıda bulunduğunu belirten bilim insanları, erkek kedilerin sarı renkte olmasının bu genin X kromozomunda taşınmasından kaynaklandığını vurguladılar. Bu tür pigmentasyonun temelinde yatan genetik mekanizmaları anlamak, özellikle kedigillerin renk varyasyonlarını incelemek açısından büyük önem taşımaktadır.
Araştırmanın ilginç bir yönü, erkek kedilerin yalnızca tek bir X kromozomuna sahip olmalarından dolayı, bu eksik parçanın kedinin sarı renge dönüşümünü sağlayabilmesidir. Dişi kediler ise iki X kromozomuna sahip oldukları için genellikle alacalı tüy desenleri gösterirler. Bu durum, kedilerin cinsiyeti ile renkleri arasındaki bağlantının daha net anlaşılmasını sağlamaktadır.
Bununla birlikte, ARHGAP36 geninin yalnızca tüy rengini değil, aynı zamanda beyin ve hormon bezlerinin gelişiminde de önemli bir rol oynadığı kaydedildi. Bilim insanları, bu genetik değişikliğin kedilerin sağlık sorunları ve zihinsel durumları üzerinde de etkili olabileceği düşüncesindedir. Örneğin, bu genin etkinliğiyle ilişkili olabilecek olası sağlık sorunları, kedinin yaşam kalitesini etkileyebilir veya davranışsal değişimlere yol açabilir.
Yürütülen bu araştırmaların sonuçları, önemli bilimsel bir makale olarak Current Biology dergisinde yayımlandı. Bu yayın, yalnızca sarman kedilerin renk varyasyonları üzerine yeni bir anlayış sunmakla kalmıyor, aynı zamanda kedilerin genetik yapılarının evrimi hakkında da derinlemesine bilgiler sunuyor. Hem Japonya’daki hem de ABD’deki bilim insanlarının ortak çalışmaları, bu konuda yeni bir bilgi penceresi açıyor ve gelecekteki çalışmalar için önemli bir zemin hazırlıyor.
Sonuç olarak, bu araştırmalar, kedilerin genetik yapılarındaki farklılıkların, cinsiyetlerine bağlı olarak nasıl değiştiğini ve bu değişimin renk pigmentasyonu üzerinde nasıl etkili olduğunu anlamaya yönelik önemli adımlar atıldığını göstermektedir. Dolayısıyla, kedilerin renkleri ve genetik yapıları arasındaki ilişki, hem bilimsel hem de pratik açıdan önemli bir araştırma konusu olmaya devam edecektir.
