1894 yılında Rus Çarı III. Aleksandr’ın ani ölümü, pek de hazır olmayan genç Nikolay için zorlu bir dönem başlatmıştı. Daha tahta çıkmadan bu ağır sorumluluğun tam ortasında kalan II. Nikolay, taç giyme törenini unutulmaz bir gösterişle kutlamak istedi. Bu kapsamda, Rusya’nın dört bir yanından köylülerin, çeşitli ikram ve hediyeler dağıtılacağı bu etkinliğe katılmaları teşvik edildi.
Ancak, bu tören beklenildiği gibi gitmedi. Davete katılan köylü sayısı, öngörünün iki katına çıkınca, meydana gelen izdiham feci sonuçlar doğurdu. Tam rakam hiçbir zaman açıklanmasa da, kalabalıkta 2 bin ile 3 bin arasında insanın ezilerek hayatını kaybettiği rivayet ediliyor.
Her ne kadar böyle bir facia yaşanmış olsa da, Çar ve Çariçe Aleksandra, töreni iptal etmeme kararı aldılar. Daha sonra, arabalarının üzerindeki cansız bedenleri duyumsayan köylülerin onları el sallarken gördüğü ve selam verdikleri bile söylenir. Dolayısıyla, II. Nikolay daha taç giymeden ‘Kanlı Nikolay’ lakabını almış oldu.
RASPUTİN’İN ORTAYA ÇIKIŞI
Fakat yaşanan bu trajedi, Romanov ailesinin başına gelecek olan felaketlerin sadece başlangıcıydı. Çar ve Çariçe, kızları Olga, Tatyana, Mariya ve Anastasya’dan sonra ‘veliaht Aleksey’ adlı bir oğul sahibi oldular. Fakat bir sorun vardı; Aleksey, annesi Aleksandra Fyodorovna’nın genleri aracılığıyla miras aldığı hemofili hastalığını taşıyordu. O dönem için tedavi edilemeyen bu hastalık, Romanovlar için ciddi bir tehdit oluşturuyordu. Çar ve Çariçe, bu durumu uzun bir süre sakladı; ta ki Petersburg’da ün kazanan bir din adamından yardım istemeye kadar. Bu kişi, Rasputin’den başkası değildi.
Rasputin, tarihin en tartışmalı karakterlerinden biridir; kimilerine göre bir aziz, kimilerine göre ise dolandırıcılık yapan bir şahsiyet. Ancak, Aleksey’i her seferinde iyileştirmesi onu sarayda önemli bir konuma oturttu. Aleksey’in sağlığı, Romanov hanedanı için son bir umut kaynağıydı. Bu da Rasputin’in, imparatorluğun kritik kararlarında önemli bir rol oynamasını sağladı. Ancak, tüm bu güç bile II. Nikolay’ı I.
