Reyhanlı ilçesinde 11 Mayıs 2013 tarihinde gerçekleşen terör saldırıları, ülkemizde büyük bir acıya neden olmuştur. Bu saldırılarda 53 vatandaşımız hayatını kaybetmiş, birçok aile için kalıcı bir yas süreci başlamıştır. Her yıl 11 Mayıs’ta, kaybedilenlerin anısı, aileler için doiç ve titiz bir şekilde akıllarda canlanmaktadır. Bu anlamda, terör saldırısının kurbanlarından biri olan Kadriye Alyar’ın hikayesi, acının her daim taze olduğunu gözler önüne sermektedir.
Kadriye Alyar, saldırı anında annesine hediye almak üzere alışverişe çıktığı sırada hayatını kaybetmişti. 37 yaşındaki Alyar geride 7 evlat bırakmış, en küçük ikizlerine ise o dönemde daha 6 aylıkken veda etmek zorunda kalmıştır. Alyar kardeşler, anneleri olmadan geçirdikleri Anneler Günü’nü her yıl buruk bir şekilde kutlamak zorunda kalıyorlar. Aile bireyleri, annelerinin kaybı nedeniyle yaşamlarının hiç bir zaman düzgün bir hal almadığını ve derin bir boşluk hissettiklerini ifade ediyorlar.
“HER 11 MAYIS’TA O ACI GÜNÜ YAŞIYORUM, ÜZERİNDEN 14 YIL GEÇSE DE ACILARIMIZ DAHA DÜN GİBİ”
Resul Alyar, annesinin kaybının etkilerini yüreğinde taşıdığını belirterek, “11 Mayıs saldırısında annemi kaybettim. Annem çarşıda nenesine Anneler Günü hediyesi almak için çıkmıştı ve dönüş yolunda patlama oldu. Annem yaşanan patlamada şehit oldu,” diyerek hatıralarını paylaşıyor. Resul, o sırada en küçük ikiz kardeşlerinin daha 6 aylık olduğunu ve acı kaybın üstesinden gelmenin zorluğuna dikkat çekiyor. Devletin, faillerin yakalanması için gösterdiği çabalardan dolayı minnettar olduğunu söyleyen Resul, tüm faillerin haklarında gerekli yaptırımların uygulanmasını istiyor.
Her 11 Mayıs’ta Anneler Günü’nü buruk bir sevinçle yaşadıklarını ifade eden Resul, “Her 11 Mayıs’ta o acı günü yaşıyorum, üzerinden 14 yıl geçse de acılarımız daha dün gibi. Annesi 37 yaşında yitiren bir evlat olarak, birlikte geçirdiği mutlu anların kendisinde oluşturduğu duygusal boşluğu derinden hissediyorum,”
diyerek insanın kaybettiği anıların hiç bir zaman yüreğinden çıkmadığını vurguladı. Annesinin ölümüyle birlikte onların çocuklara bakan bir başka aile büyüğüne ihtiyaç duymaya başladıklarını belirten Resul, “Patlamadan sonra 3 halam bizi büyüttü. Rabbim onlardan razı olsun, üçü de benim ikinci annem gibi,” şeklinde bir ifade kullanarak, yalnızlık ve kayıplarının getirdiği zor süreci aktarıyor.
Aileler, her yıl bu feci olayla birlikte derin bir yas daha tutmakta, toplum olarak yaşanan acıların
